Ik ben Willem-Jan de Wit en ben als GZB-zendingswerker werkzaam in Egypte. Christenen in Egypte hebben het niet altijd gemakkelijk. Van tijd tot tijd wo...
"Ik heb een vriend van me mijn oude jas gegeven. Hij had het zo koud en ik heb die jas niet nodig." Zegt het jochie die ondanks de kou op zijn blote voeten rondloop...
Samen eten, thee drinken of op het terras zitten kan mensen goed doen, merkt Harriëtte Smit: „Als je iemand je tijd geeft, geef je de ander een deel van jouw leven.&rdqu...
Het is dinsdagochtend 6 uur: bij de ingang van het ziekenhuis staan al veel mensen in de rij. Zoals tegenwoordig vrijwel overal het geval is, moet iedereen eerst zijn handen wass...
Het dagcentrum voor de daklozen is weer geopend! Twee maanden lang waren er alleen afhaalmaaltijden te krijgen, wat natuurlijk een uitkomst was in quarantainetijd.
Is het weer n...
Christenen moeten de kerk uit en wandelen met hun medemens, betoogt Harry van Wieren van ontwikkelingsorganisatie Tear (RD 16-5). Precies dat doen buitenlandse partnerkerken van de...
De vraag boven deze blog heeft misschien een wat cynische toon. Moeten we het daar over hebben? Ja, wij denken van wel.
Ruim een miljoen Zuid-Soedanezen zochten vanwege de burge...
De coronacrisis is voor ons allemaal een gekke, rare tijd. We missen elkaar. We zijn beperkt in het opzoeken van vrienden of familie, het knuffelen van oma en opa. Sociaal contact ...
Machteloosheid is het woord wat bij me opkomt als ik denk aan de kerk en corona, en de wereld om ons heen. Als er toch een moment is waarop de kerk zichtbaar op haar post zou moete...
