Naar gevangenen in Roemenië wordt nauwelijks omgekeken. De voorzieningen in de gevangenissen zijn niet te vergelijken met die in Nederland. Het is dé plek om het licht van het Evangelie te laten stralen. Een paar keer per jaar reist de familie Van den Berg naar Roemenië. Cornelis geeft dan les op een theologische opleiding en tegelijk bezoekt het gezin diverse gevangenissen. Ze organiseren er kerkdiensten en steken gevangenen een hart onder de riem.
 
“In één van de gevangenissen stond een man op na de dienst”, vertelt Cornelis. “Tijdens zijn gevangenschap was hij tot geloof gekomen. Hij moest nog een half jaar zitten. En dan? Terug in het oude circuit? Nee, hij wilde het Evangelie van Jezus Christus, zijn Redder, gaan verspreiden. Zou het kunnen, evangelist worden na tien jaar gevangenisstraf?
 
Of die jonge gevangene, die naar onze dochter Grace toekwam. Grace zit in een rolstoel, we hebben haar geadopteerd in China. Ze had juist het lied Amazing Grace gezongen. ‘Je bent voor ons een lichtstraal, Grace, temidden van steen en staal’, zei hij. Een maand later stuurde hij haar een brief: ‘Ik heb mijn zonde aan God beleden’, stond erin.
 
Of die bewaker. Het was 23 jaar geleden dat hij uit het leger in de bewaking terecht gekomen was. Met harde hand en stalen vuist zou hij de gevangenen wel even onder de duim houden. Totdat hij zag wat er in zijn gevangenis gebeurde. ‘Waarom lezen gevangenen een Bijbel? Waarom verandert hun gedrag? En dan zo'n gezin uit Holland, dat elk jaar weer terug komt.’ Hij vertelde hoe zijn leven veranderd was nu hij Jezus Christus als zijn Zaligmaker had leren kennen. De gevangenen merkten het ook.
 
We danken God voor dit bijzondere werk, voor die wonderlijke combinatie: werken in een dorp aan zee en tussen de bergen in Roemenië.”