Libanon is een klein, maar prachtig land. Een land met veel problemen, maar ook een land waar de kracht van hoop zichtbaar is. Wij hopen te gaan wonen en werken in de hoofdstad Beiroet. Kees zal aan de slag gaan als docent theologie aan het Arab Baptist Theological Seminary. Aan dat seminarie worden studenten uit de hele Arabische wereld en Noord-Afrika opgeleid tot predikant, om de kwetsbare kerk te dienen. Esther zal gaan werken als jeugdarts/kinderarts in een gezondheidskliniek in een arme wijk van Beiroet, waar arme Libanese en Syrische kinderen en hun gezinnen de gezondheidszorg krijgen die voor hen anders niet bereikbaar is.
Met woorden en daden delen we zo het Evangelie: geloven kan niet zonder omzien naar de ander, en naar de ander omzien vertelt iets van Gods liefde.
Na onze vorige blog is het toch opeens snel gegaan. In de loop van februari werd de lockdown in Libanon in etappes versoepeld. Niet dat het overigens al zoveel beter ging met de be...
Op 17 januari werden we bevestigd en uitgezonden. Op 21 januari zouden we vliegen. Inmiddels is het ruim een maand later en zitten we nog steeds ‘in de wacht’. Kort voo...
We kijken terug op een mooie en bemoedigende uitzenddienst (op 17 januari). Een dienst waarin we bemoedigd werden dat het God is die aan het werk is in Libanon en dat wij het daaro...