THUIS EN TEGENSTELLINGEN

En daar zitten we dan weer. Op de dag van aankomst in Tuzla na vijf weken Holland.
18 Graden Celsius op ons terras met een Nederlandse appel in het Bosnische zonnetje. Ons hart vol dankbaarheid en kostbare herinneringen. Met thuisgevoel! Direct na aankomst een praatje met de buurvrouw van balkon naar balkon. „Alles is hier hetzelfde gebleven!”. Die uitspraak hoorden we vaker. “Hier blijft alles bij het oude: fraude, corruptie, geen vooruitgang, trauma’s, depressies, velen emigreren, geen betere salarissen, geen hoop, geen toekomst voor de jeugd, nog geen vaccins besteld”. Maar als je het krijgt over de schoonheid van dit land, dan beginnen de ogen te glimmen. “Ja, we houden van ons Bosnië en Herzegovina. Buiten de stad, hogerop in de bergen, daar is schone lucht, prachtige natuur!” De temperatuur zakte binnen een paar dagen onder nul, zoals het hoort in februari.  Ineens heerlijk winters weer. Tijdens wandelingen blijven tegenstellingen zich aan ons opdringen. Tastbaar en zichtbaar op enkele vierkante meters. Een ruïne van een huis, toch kringelt er rook uit de schoorsteen. Woont hier echt nog iemand? Verderop een mooi afgewerkt huis, temidden van gedumpt afval en plastic langs de straat. Moeilijk om woorden te geven aan al die tegenstellingen. “De rijke landen zijn ons vergeten”, hoorden we pas iemand zeggen. Toch eindigen we hoopvol! Velen bidden namelijk mee vóór en met onze broeders en zusters in BiH! Hoopvol verwachten we hulp van God! Hartelijk dank voor ondersteuning van ons werk, bemoedigingen, kaarten en warm meeleven.