Ederveen op Experience naar Albanië | 2

15 oktober

Zondagsrust

In Albanië kennen ze geen zondagsrust, maar in Tirana bezoeken we vandaag een kerkdienst. Terwijl op straat een markt aan de gang is, worden we ontvangen in een kleine kerkruimte onderin een appartementencomplex. Voorganger Fetije vertelt de gemeente over de verloren zoon. Hoever we ook afdwalen, er is altijd een weg terug naar God. In deze dienst mochten we ook ons lied zingen. Het is een oud Albanees liedje, dat we in het Nederlands hebben vertaald:

Als ik eenzaam en alleen ben, ziet U mij.
U bent mijn Beschermer voor altijd.
Ik ben dankbaar U als vriend te hebben, God.
Wanneer ik bid weet ik dat U mij altijd hoort.
Faleminderit, faleminderit o Zot (Dank U, dank U, o God) (2x)

Na de dienst genieten we van onze meegebrachte stroopwafels en pepernoten met wat drinken erbij. De mensen genoten van deze Hollandse lekkernij.
In deze dienst waren bijna geen jongeren aanwezig. De dochter van Fetije vertelde dat ze onder de indruk was dat we als groep jongeren deze reis maken. Het werd een emotioneel gesprek.

Aan het eind van de dag hebben we ontspanning gezocht op het strand van Durrës.

16 oktober

Voedselbank

In twee groepen bezoeken we vandaag de voedselbank. De eerste groep krijgt uitleg op het hoofdkantoor in Tirana en helpt goederen sorteren in het magazijn. De andere groep gaat goederen ophalen bij verschillende bedrijven in en om Lushnjë.

Toen het werk erop zat, hebben we elkaar weer ontmoet bij de wijk Pazari i Ri (De Nieuwe Bazar) in Tirana. Mooi even tijd om souvenirtjes te scoren.

’s Avonds hebben we een ontmoeting met de GZB-zendingswerkers Johan Vrij en Wilma de Vries. Zij vertellen onder het genot van lekker eten bij Stephen Centre over hun roeping en werkzaamheden in Albanië. Erg mooi om te horen.

17 oktober

Teen Challenge

Voor het eerst regen en dat in grote hoeveelheden. Ontzettend jammer, want de planning was om vandaag te gaan volleyballen.

We zijn op bezoek gegaan bij Teen Challenge, de enige verslavingskliniek in heel Albanië, waar plek is voor tien volwassen mannen om een jaar te verblijven. Ze hebben een kamer voor ons vrijgemaakt, waar we net met zijn allen kunnen zitten. Er wordt gezongen en gebeden.
Om de beurt komen de mannen in de deuropening zitten om met ons te delen wat ze vanmorgen in hun stille tijd overdacht hebben. Ze schrijven elk een gebedspunt in een gezamenlijk schrift. Voor die punten wordt dagelijks gebeden tot het gebed verhoord is.
Wat doet God mooie dingen in de levens van deze jonge mannen. En wat schrijnend dat er maar plek is voor tien mannen, terwijl er zoveel verslaafden zijn die hiermee geholpen zouden kunnen worden. We horen dat de families in het afkickproces worden betrokken, zodat de kans op terugval kleiner is. Ook na hun verblijf probeert Teen Challenge in contact te blijven met de mannen. Sommigen van hen blijven helpen als vrijwilliger om anderen tot steun te zijn.

We zingen ons vertaalde lied voor hen en leren hen ”Lees je Bijbel, bid elke dag”, een eenvoudig kinderliedje misschien maar met een rake boodschap voor ons allemaal.

Omdat het nog steeds regent, gaan we spelletjes doen in plaats van volleyballen. Er wordt fanatiek op de bel van Halli Galli geramd, terwijl in de kamer ernaast een rustig potje Mens-erger-je-niet wordt gespeeld. Al veel te snel moeten we weer gaan, omdat de mannen een strak dagschema hebben. Deze ochtend laat een grote indruk achter op ons allemaal! Omdat het nog steeds hard regent, duiken we een groot overdekt winkelcentrum in en wanen ons in een compleet andere wereld. Het grote verschil tussen arm en rijk in Albanië wordt ons hier pijnlijk duidelijk. Hier geen mensen met een donkere huidskleur. Zelfs voor Nederlandse begrippen zijn dit luxe, dure winkels.

Vanavond eten we in een restaurant op de boulevard van Durrës. Het is gelukkig droog geworden en we maken van elkaar tientallen foto’s met de zee als achtergrond.