Maar God... | GZB | Willem-Henri en Ditteke den Hartog
Sluiten

Druk op enter om te zoeken, ESC om te sluiten.

Ds. Willem-Henri en Ditteke den Hartog

Maar God...

Ditteke en Willem Henri - Veritas module 1 graduation Masvingo
“De dingen kunnen ook nooit vanzelf gaan hè,” verzucht ik weleens tegen echtgenoot. De reis naar Zimbabwe na ons verlof zou 22 uur duren, maar het werd uiteindelijk 47 uur – inclusief twee ongeplande hotelovernachtingen.

De dag na onze vertraagde aankomst moesten we al lesgeven aan docenten van een theologische opleiding. De Veritas-cursus die we geven helpt bijbelgedeelten uitleggen en vertalen naar de hedendaagse context. We doen diepteboringen in de Schrift en zoeken naar de relevantie voor vandaag. De enorme kracht van de training is dat het Woord zelf alle ruimte krijgt. Deelnemers geven de cursus daarna weer door aan anderen – zo loopt dat vier modules lang door.

Zonnetje

Er gaat wel vaker wat mis zodra Veritas op het programma staat. Ook nu weer: onze werkauto weigerde dienst – de accu was dood. Echtgenoot ging op dag één op pad met onze oude ‘hondenauto’, maar kwam een uur later alweer terug – er was nog niets geregeld. Ik lag die dag op apegapen, dus het kwam eigenlijk goed uit. Hij kon ondertussen data kopen en een nieuwe accu regelen. Helaas: nergens te vinden. Noodgedwongen kocht hij een afwijkende maat. De volgende dag moest er een sleepauto komen naar de Bijbelschool. Uiteindelijk maakte een klusjesman de accu passend met een soldeerboutje en een moertje. Voor tien dollar. Hij rijdt weer als een zonnetje.

"Geen toehoorder zou toen gedacht hebben: 'Wat een lieftallige zendingswerker.'”

Auto

Op dag twee waren er deelnemers en boeken: de training kon beginnen. Pinkstergelovigen, baptisten en wij – namens de Hervormde Kerk van Zimbabwe – bogen ons over de bijbelpassages.

Ik zou ’s middags lesgeven. Wat gehaast, met mijn lunch mee in de auto, opende ik het hek. De honden grepen hun kans en gingen op tournee langs alle denkbare buurhonden. Echtgenoot zou terugkomen om ze te vangen, maar gelukkig kwam ik ze onderweg tegen. Hond Nora sprong op de voorstoel en mijn friet met mayo en broccoli kon ik nu vanaf de stoelbekleding nuttigen. Geen toehoorder zou toen gedacht hebben: “Wat een lieftallige zendingswerker.”


Toch kwam ook dat goed. Het werd een prachtige middag waarin ik onder andere liet zien hoe het kleine verbindingswoordje ‘maar’ in de Bijbel vaak een scharnierpunt is – het moment waarop Gods genade zichtbaar wordt.

Zoals in Efeze 2:4: “Maar God, die rijk is aan erbarmen…”

Zo was ook deze week. Het ging niet vanzelf. Maar God…

Over Ditteke

Ditteke voelt zich - samen met haar man Willem-Henri - helemaal thuis in Afrika.  In 2008 zijn zij door de GZB uitgezonden naar Namibië. Sinds 2017 begeleiden zij het werk van de GZB in diverse landen in de regio: de afgelopen jaren vanuit Malawi en sinds juli 2023 vanuit Zimbabwe.

Lees meer over Ditteke en Willem-Henri

Verhalen

Vluchtelingen in Zuid-Afrika-1
Zuid-Afrika
De kerk in Afrika

Vluchtelingen in Zuid-Afrika: kerken in beweging

Ds. Willem-Henri en Ditteke den Hartog portret
Zimbabwe
De kerk in Afrika

Kariba

Ditteke den Hartog - werkster hangt was op 16x9
Zimbabwe
De kerk in Afrika

Ondergoed wassen

Ds. Willem-Henri en Ditteke den Hartog portret
Malawi
De kerk in Afrika

Rare tijden en lange rijen

Wanneer ben je een echte man
Namibië
De kerk in Afrika

Wanneer ben je een echte man?

Toverdokters, voetbal en voorouders
Malawi
De kerk in Afrika

Toverdokters, voetbal en voorouders

MicrosoftTeams-image (3)
Malawi
De kerk in Afrika

Marriage course