Anne-Marie Kool
Al gaande wordt de weg gebaand
Vaak wordt me gevraagd: hoe ben je toch in Hongarije terechtgekomen en in Oost-Europa aan het werk gegaan? In dit verhaal wil ik iets vertellen van mijn roeping.
Toen ik in 1977 belijdenis deed in Oud-Alblas, hadden veel gemeenteleden een boodschap voor me: "Welkom in de strijd." Op dat moment had ik geen idee wat me te wachten stond in mijn leven achter de Heere Jezus aan. Ik had een sterk verlangen Hem te dienen, daarom deed ik openbare belijdenis van het geloof.
Heere, hier ben ik
Een jaar later, in 1978, was ik "toevallig" op een grote Europese zendingsconferentie in België. Een van de sprekers benadrukte dat de hele Bijbel een zendingsboek is en dat het grote verlangen van de Heere God is dat de hele wereld Zijn liefde leert kennen. Mijn antwoord toen was: "Heere, hier ben ik, gebruik me maar zoals U het wilt."
De volgende zomer gingen we met een groepje jongeren uit Papendrecht en omgeving naar Hongarije om Bijbels en literatuur te brengen en een jongerenconferentie bij te wonen. Alles gebeurde toen onofficieel en ondergronds. Sinds die reis spreekt een Bijbelvers steeds weer tot mij: Jesaja 41:10.
In de jaren die volgden, nam ik deel aan een maandelijkse zendingsbidstond en riep de Heere mij om getuige te zijn aan de universiteit, waar ik een studie theologie was begonnen. Ook daartoe voelde ik me geroepen. In 1981 klopte ik voor de eerste keer op de deur van de GZB: "Hier ben ik. Ik zou graag uitgezonden worden."
Iedereen is geroepen
In 1983 volgde een kort bezoek van twee maanden aan Ivoorkust. De twee daaropvolgende jaren kreeg ik drie keer het verzoek om naar Oost-Europa te gaan. Heel stellig wees ik deze verzoeken af: "Ik voel me geroepen om naar Franssprekend Afrika te gaan."De jaren die volgden, ervaarde ik dat "al gaande de weg wordt gebaand." Terwijl ik actief werkzaam was in het studentenwerk en later op de Reformatorische Bijbelschool, werd stap voor stap duidelijk waar de Heere mij kon gebruiken. Wat ik leerde, was dat mijn eerste roeping was tot Hemzelf, en niet tot een bepaald zendingsveld. Ook leerde ik dat het erom gaat "bereid en gewillig te zijn om alles te doen, bereid en gewillig te zijn om niets te doen, en bereid en gewillig te zijn om een 'niemand' te worden."
"Wees bereid en gewillig om alles te doen, om niets te doen en om een 'niemand' te worden."
Onderweg naar Hongarije
In 1987 vertrok ik officieel als student met een rugzak naar Hongarije, mede op verzoek van verschillende mensen die mij goed kenden. Ik kreeg een kamer in een groot studentenhuis, officieel om promotieonderzoek te doen, onofficieel om christen studenten toe te rusten.
Terugkijkend op de 37 jaar die achter me liggen, waren er tijden waarin ik op verschillende terreinen mijn handen uit de mouwen moest steken en ook vele dingen moest doen die niet in mijn taakomschrijving stonden. Er waren ook tijden dat ik moest wachten en de drang om mezelf waar te maken moest onderdrukken. Gedurende de eerste vijf jaar was ik werkzaam zonder officieel contract, zonder "status" en zonder officiële uitzenddienst. Op een gegeven moment voelde ik me een "nul," een niemand, als een druppel water. Toen sprak de Heere tot mij: "Voor mensen zoals jij heb ik Mijn leven gegeven, en als Mijn '1' komt te staan voor jouw '0', heb je een '10'!"
In 1993 werd ik officieel vanuit de Siongemeente in Houten uitgezonden, 12 jaar nadat ik voor het eerst bij de GZB op de deur klopte, en 15 jaar nadat de Heere mij riep om mij ter beschikking te stellen voor zendingswerk.
Als God een deur sluit, opent hij een raam
Terugkijkend gingen er deuren open en werden er deuren gesloten. Als God een deur sluit, opent Hij een raam. Steeds weer werd mijn roeping bevestigd om in toerusting en onderwijs anderen te leren dat de hele Bijbel een zendingsboek is en dat het verlangen van de Heere is dat alle mensen Zijn liefde leren kennen. Met vallen en opstaan heb ik geleerd dat zending GODS zending is, waar Hij ook mij bij wil inschakelen.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik het niet altijd eenvoudig vind dit in praktijk te brengen. Ook leer ik dat getuigen zijn begint op de hoek van de straat, in mijn buurt, en dat Gods geduld met mij ontzettend groot is. Dat heet genade.
Dit is een stukje uit de nieuwsbrief 'Nieuw Levensteken' nr. 151, die in mei 2024 is gepubliceerd in de Kerkbode Hervormde Gemeente Houten.
Anne-Marie Kool reikt de certificaten uit van het zomerprogramma voor PhD studenten aan het Osijek Doctoral Colloquium.
Verhalen uit het werkveld
Anne-Marie Kool werd in april 2016 - in
samenwerking met de GZB - door de Hervormde gemeente Houten uitgezonden. Ze is
als hoogleraar missiologie verbonden aan het Evangelical Theological
Seminary in Osijek, Kroatië. Haar taak is het missiologisch onderwijs en
onderzoek in Midden- en Oost-Europa te versterken, en daarmee de kerken te
helpen hun missionaire roeping in het postcommunistische Europa gestalte te
geven.