De kerk in Afrika
Een motorbike voor pastor Alfred

door Linda Stuut (regiocoördinator GZB)
Pastor Alfred rijdt
vaak over stoffige landweggetjes in het zuiden van Malawi om afgelegen
plattelandsgemeenten te bezoeken. Zijn grote verlangen is om de mensen in die
dorpen te dienen en hen te helpen groeien in het geloof. Hij leert de gemeenten
hoe zij zelf Bijbelstudie kunnen vormgeven en ziet er telkens weer naar uit om
hen te ontmoeten.
Een motorbike in vlammen
Tijdens een van zijn
ritten sloeg het noodlot toe: zijn motorbike vloog in brand. Alfred kwam er met
enkele brandplekken gelukkig goed vanaf, maar zijn vervoermiddel ging volledig
verloren. Zonder motorbike kan hij de verre plattelandsgemeenten
niet meer bereiken. Voor Alfred en zijn gezin is het dagelijks al een uitdaging
om rond te komen, en in zijn omgeving zijn er geen mogelijkheden om zomaar een
nieuwe motorbike te krijgen.
Opvallend genoeg vroeg Alfred niet om geld of om een nieuwe motorbike. Hij deelde alleen zijn nood en vroeg om gebed. Hij vertelde dat hij inmiddels te voet de dichtstbijzijnde gemeenten bezocht, maar dat de anderen onbereikbaar waren. “Ik ben van plan mijn oogst, mais en rijst te verkopen. Dat was eigenlijk bedoeld als voedsel voor mijn gezin, maar ik heb liever een motorbike zodat het werk van God niet lijdt,” schreef hij. En met groot vertrouwen voegde hij eraan toe: “Hij die mij tanden heeft gegeven, zal mij ook iets te eten geven.”
“Ik ben van plan mijn mais en rijst te verkopen. Dat was eigenlijk bedoeld als voedsel voor mijn gezin, maar ik heb liever een motorbike zodat het werk van God niet lijdt. Hij die mij tanden heeft gegeven, zal mij ook iets te eten geven.”
Vertrouwen in God
Wat een geloof en vertrouwen in God! Uiteindelijk besloten we de kosten voor een nieuwe motorbike voor Alfred te dekken. Met dankbaarheid stuurde hij ons een bericht:
Samen optrekken in de wereldkerk“Ik wil mijn dank uitspreken aan jullie en aan de hele GZB. Ik heb een motorbike kunnen kopen. Mijn reizen naar de afgelegen dorpen gaan nu weer gemakkelijk. Moge God dit op de laatste dag in rekening brengen: ‘Ik had geen motorbike, maar jij gaf mij er een. Kom binnen in Mijn Koninkrijk.’ Voor een gewoon mens als ik is het in deze tijd van grote honger bijna onmogelijk om een motorbike te kopen. Ga door met dit werk voor anderen in nood. Het is mijn gebed dat wij aan het einde van dit leven samen Gods Koninkrijk vieren.”
In dit eenvoudige, maar veelzeggende verhaal zien we iets van de kracht van het samen optrekken in de wereldkerk. We mogen elkaar dienen, soms heel praktisch. Ook als dat betekent dat er een motorbike nodig is.
