Harriëtte Smit
De monniken leven van de lavendel
Denk je aan de Provence, dan denk je al gauw aan lavendel. Het is een fantastische ervaring om langs de prachtig bloeiende, paarse lavendelvelden te lopen. De paarse belevenis trekt deze weken veel bezoekers, van uit de hele wereld.
De twaalfde-eeuwse abdij van Sénanque in de Vaucluse is beroemd om zijn lavendelvelden. De paarse kleur steekt prachtig af in het landschap en al lopend tussen de velden kun je de geuren opsnuiven. De lavendelteelt trekt elk jaar duizenden toeristen naar de Provence, daarmee is het een belangrijk onderdeel van de economie.
In de middeleeuwen was lavendel populair omdat het allerlei narigheid zoals insecten en de pest op afstand hield. Het waren de monniken in de achttiende eeuw die de lavendelteelt verspreidden over de Provence; ze gebruikten het voor de productie van parfum en zeep.
Sinds de tijd van de Franse revolutie, aan het einde van de achttiende eeuw, zijn de monniken geregeld verdreven uit de abdij van Sénanque. Pas sinds het einde van de twintigste eeuw lijkt er weer een kloostercultuur te ontstaan: sinds 1988 wonen er cisterciënzermonniken in het klooster. Zij leven van de opbrengsten van de lavendel, daarnaast houden ze honingbijen.
Schrijver Jean Giono uit Manosque
"La lavande, c’est l’âme de Provence"
Lavendel bloeit van halverwege juni tot begin augustus. Vrijwel alle activiteiten in de Provence krijgen in deze tijd een paars tintje: lavendelmarkten, lavendelmusea, lavendelfeesten… Lavendelbloemen smaken ook bijzonder goed in ijs, cake, pannenkoeken, salades en thee. Schrijver Jean Giono uit Manosque noteerde het al: ‘La lavande, c’est l’âme de Provence’, lavendel is de ziel van de Provence.
Wie straks in de zomervakantie in de buurt is, kan dus mooi nog even langskomen om in geuren en kleuren te genieten van de Provence.
In Standplaats vertellen Nederlanders die vanuit hun geloof in het buitenland actief zijn over hun ervaringen. Harriëtte Smit is landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse Uneprefkerken.
De column is verschenen op 14 juli in het Friesch Dagblad
