Sporten met jongeren en praten over het geloof gaan hand in hand

Zelfbevestiging
De afgelopen maanden zijn de deelnemende jongeren in hun kerk actief bezig geweest met de voorbereidingen voor dit weekend. Naast sporten vindt er namelijk ook een competitie plaats op het vlak van dans-acrobatiek-gym: iedere groep moet een twee-minuten durende choreografie opvoeren. Dit soort projecten werkt samenbindend en motiverend voor een jongerengroep. Iedere jongere kan zijn creativiteit er in kwijt en groeit in zelfbevestiging.
Het kerkverband Unepref, waar ik als jeugdwerkadviseur voor werk, organiseert dit sportieve weekend al meer dan dertig jaar. Het is bedoeld voor jongeren van veertien tot 25 jaar. Het groeide al snel tot zo’n tweehonderd deelnemers.

Indiërs, ninja’s en de kerstman
Op zaterdagmiddag verkleden de jongelui zich: ze onthullen het thema van hun choreografie: jagers, vakantiegangers, Indiërs, ninja’s en de kerstman komen voorbij. Het is een feestelijk en kleurrijk moment, dat met veel enthousiasme, theater en muziek gepaard gaat. Met deze start is het ijs gebroken. Daarna doen de jongeren in kleine teams creatieve zeskampachtige spelen. Het doel is plezier te beleven, andere jongeren te ontmoeten en hen beter te leren kennen. En dat werkt. Een van de deelnemers van veertien jaar: “Dit weekend was wat ik nodig had! Het voelt als een bevrijding. Even uit m’n thuissetting, m’n vrienden na lange tijd weer ontmoeten, sportief en creatief bezig zijn en geen gecorona.” Naast het sporten praten we met jongeren over God en geloven. Als begeleiders voeden we ze geestelijk en we dagen ze uit. Zo vergeleek spreker Jonathan van gospelgroep Devotion het leven van een jongere met een pizza. God wil niet één pizzastuk, Hij wil de totale pizza. Ben je bereidt je hele leven aan God toe te vertrouwen, vraagt Jonathan. Op zondagochtend kreeg deze boodschap een vervolg in een korte overdenking en een gebedsmoment.

Zelf was ik dit weekend actief in ‘Oasis’, een vrolijk aangeklede plek met poefs midden in de sporthal. De jongeren konden daar even uitrusten, wat snoepen en drinken, en praten over wat ze bezighoudt. Iedere jongere moet zich zo gezien en gehoord voelen.

Op zondagmorgen wordt er volop gesport. Het gaat er fanatiek aan toe, maar in goede sfeer en met respect. Aansluitende volgt het hoogtepunt: de presentatie van de choreografieën. De winnende groep had als thema ‘India’, het moederland van een van de jongeren. Met een prachtige zelfgemaakte olifant, kleurrijke danseressen en charmante olifantentemmers brachten ze met veel dynamiek en acrobatiek een professioneel stuk. Tijdens al die optredens zagen we jongeren die trots waren op hun stuk. Zo’n weekend biedt meer dan sport en plezier, het geeft jongeren tools om te groeien in geloof en in wie ze mogen zijn.

Geloofsoppepper
Tijdens de eindpresentaties raakte ik in gesprek met ouders van een stel dertienjarigen. Ze waren met hun tieners gekomen om hen alvast te laten ‘proeven’ aan het weekend, waar ze vanaf volgend jaar aan mogen deelnemen. Een van de ouders: “Het sportieve weekend heeft ons een geloofsoppepper gegeven en nieuwe vriendschappen, dat willen we ook voor onze kinderen en daarom zijn we hier. Volgend jaar staan ze op de lijst.” Het toont hoe waardevol deze weekenden zijn: ze bieden  jongeren een oefenplek in samenwerking, vriendschap en geloof.

Dit soort weekenden zijn zó nodig. Zeker in deze tijd, waarin volgens onderzoek van Santé Publique France de coronacrisis vooral jongeren in de leeftijd van 18-24 mentaal heeft geraakt. De kerk kan een belangrijke rol spelen door jongeren mogelijkheden te bieden van ontspanning, ontmoeting, pastorale zorg en geloofsbemoediging, om zo mentaal gezonder te kunnen worden.

Harriëtte Smit is landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse Unepref kerken. Dit artikel is gepubliceerd in het Friesch Dagblad (18 mei 2022). Lees hier meer over Harriëtte en haar werk in Frankrijk.