Ik geloof, ik deel | Jongerenreis Albanië - Genemuiden | 2

Dag 3 en 4
Lees onze reisverhalen en bekijk de vlogs!

Reisverslag | Albanië – Dag 3: 

(Lushnjë)

Vanmorgen om 9 uur stond pastoor Berti bij het hotel om ons op te halen om naar een speeltuin te gaan. Aangekomen bij de speeltuin hebben we rond gekeken wat er allemaal gedaan moest worden. Toen we dat gedaan hadden zijn we naar de kerk gereden.
Hier een aantal spullen in de auto geladen en een deel van de groep richting de bouwmarkt gegaan. Het andere deel van de groep bleef bij de kerk, lekker voetballen of spelletjes gedaan.
Bij de speeltuin aangekomen alles geschuurd en verf gehaald. Er is een nieuwe vlonder gemaakt, de grond is geverfd, de speeltoestellen geverfd en er is een hinkelpad toegevoegd aan de speeltuin.

Bij de speeltuin kwamen telkens meer kindjes te voorschijn, hier nog een poosje mee gevolleybald.
Toen was het tijd om weer naar het hotel te gaan.

Rond 5 uur was het tijd om naar het grasveld te gaan en te gaan sporten met de jongeren, de regels zijn hier toch echt anders dan bij ons, maar dat ter zijde. Het ging er weer goed fanatiek aan toe.
Vanavond hebben we lekker met z’n allen gegeten en lekker spelletjes gedaan.

Morgen is het tijd om een leuke activiteit te gaan doen met de vrouwen van de gemeentes, de jongens hopen te gaan klussen.

Reisverslag | Albanië – Dag 4: 

Vandaag zijn we de dag begonnen in Bitaj. Het was namelijk de ‘vrouwendag’ voor de vrouwen van de groep en een klus- en relaxdag voor de jongens.
De jongens hebben de constructie van de overkapping van de kerk geschilderd. Deze was namelijk wat afgebladderd en kon wel een nieuw likje verf gebruiken. Ook hebben ze het hekwerk van een nieuwe laag verf voorzien.
Bij de kerk was het sowieso een echte klusdag: ze waren daar namelijk zelf ook druk bezig met het boren van gaten in de grond voor nieuwe heipalen. Dit omdat de kerk aan het verzakken is. Op zich gaat dat bijna op dezelfde manier als bij ons.

Voor de dames was het tijd om met de vrouwen van de kerk tasjes en kleurplaten te versieren. Er waren ongeveer 25 vrouwen die met ons meededen. We begonnen met zingen en Tabitha sprak over dat God je ziet en bij je is in de kleine dingen die je doet. Daarna was het tijd om te gaan kleuren. Sommige vrouwen pasten de woorden van Tabitha toe op hun tasjes. We hebben afgesloten met het lied ‘Omdat Hij leeft’: eerst in het Nederlands, gevolgd door Engels en daarna in het Albanees.

Na deze activiteiten was het tijd voor typisch Nederlands eten, namelijk een bammetje met chocopasta en kaas. Met een potje voetbal en volleybal hebben we de dag in Bitaj afgesloten.
Na Bitaj was het tijd om naar Lushnjë te gaan om daar met de vrouwen te gaan kleuren. Eigenlijk ging het hier op dezelfde manier als in Bitaj. Hier waren zelfs zo’n 50 vrouwen aanwezig.

In de tijd dat de dames hiermee bezig waren, hebben de jongens cultuur gesnoven en de stad ontdekt.

Vanavond was het een avond waarin wij als groep allemaal even stil werden. We mochten het verhaal van Wilma horen over hoe zij ertoe is gekomen om de zending in te gaan. Een heel indrukwekkend verhaal, als je het ons vraagt. Zo bijzonder om te horen hoe God ook in moeilijke tijden tot steun is.

Het was vandaag heel bijzonder om te merken dat je met zoiets kleins als het tekenen van een tas al zoveel dankbaarheid kunt opwekken. We hoefden eigenlijk niets te doen, maar merkten al gauw hoe blij ze waren. Toen ze weggingen, kregen de meiden allemaal een paar hartelijke zoenen.