GZB-Experience VITA-Albanië | 1 - 2025

Zaterdag 20 september - Zondag 21 september

VANUIT TIRANA

Wat waren we blij dat we na een tijd van voorbereiding nu toch écht in Albanië zijn aangekomen!

’s Morgens ontmoetten we elkaar op Eindhoven Airport. Het was fijn om elkaar weer te zien en gezamenlijk in gebed te gaan om een zegen te vragen voor de week die voor ons ligt.
Vanaf het vliegveld in Tirana reden we naar ons logeeradres, missiehuis: Hoop voor Albanië. Onderweg keken we onze ogen uit. De rijstijl was ook wel even wat anders dan wij gewend zijn. Veel chaos en getoeter om het even samen te vatten. Na een heerlijke lunch hebben we een aantal van de Albanese vrouwen ontmoet die vanuit de omgekeerde VITA-reis vorig jaar in Nederland waren, het was een heerlijk weerzien!

Zondagmorgen konden we genieten van een heerlijk ontbijt, klaargemaakt door de Albanese Violetta.

Met elkaar zongen we nog het Onze Vader, het lied dat we later ook in de dienst zouden zingen.

Peter en Marian, het echtpaar dat het missiehuis runt, hadden dit nog niet eerder zo meegemaakt. ‘Wat zal de Heere hier blij van worden’, reageerden ze.

De groep splitste hierna op, wij reisden af naar de kerk van Fitije (één van de vrouwen die vorig jaar op Urk verbleef). Een kerk die te vinden is in een Roma wijk en waar voornamelijk Roma vrouwen waren. Op onze vraag waar de mannen waren antwoordden ze: ‘de mannen zijn of moslim, zijn aan het werk of zitten in het café, maar trots en schaamte kunnen ook een rol spelen’.
Wat was het bijzonder om hier te zijn. Als je bedenkt dat Albanië tot 1990 het meest gesloten land van Europa was, vervult het onze harten met blijdschap en verwondering dat God ook hier Zijn kerk bouwt en doorgaat met Zijn werk. In de preek hoorden we dat het niet mogelijk is om ons hart zelf te veranderen, maar God kan dat wel. Het is niet de bedoeling dat we somber zijn over onze zonden, maar dat we ermee naar Jezus vluchten. Na een hartelijk afscheid gingen we bemoedigd weer op pad.

’s Middags hadden we een warm weerzien met Jona en Anxhela en met elkaar gegeten. Begin van de avond brachten we nog een bezoek aan Gijsbert en Jenneke Wolvers. Zij zijn ook uitgezonden door de GZB en wonen sinds een half jaar in Albanië. We werden gastvrij ontvangen en we hoorden over hun werk en belevingen hier. Met een hoofd vol indrukken reden we ’s avonds naar huis. We voelen ons bevoorrecht om hier te zijn en we kijken uit naar wat de rest van deze week ons gaat brengen.

’n Hartelijke groet van de vrouwengroep uit Bleskensgraaf vanuit Tirana

Zaterdag 20 september - Zondag 21 september

VANUIT LÜSHNJE

De eerste indrukken en ontmoetingen!

We zijn zaterdag veilig geland in Albanië waar de Albanese Iva, haar dochter Livia en de chauffeur van de kerkbus ons al op stond te wachten. We namen afscheid van de groep en liepen naar de bus. Tijdens het rijden zien we de prachtige natuur, zoals de bergen in de verte en de zee. Onderweg zien we ook veel verschil tussen arm en rijk, wat we goed aan de huizen en andere gebouwen kunnen zien. We zien wel duidelijk dat het land in ontwikkeling is.

Na een onrustige rit door het drukke verkeer en de rijstijl wat hier gebruikelijk is in Albanië, komen we aan in Lushnjë, waar we door een prachtige laan van palmbomen rijden. We worden afgezet bij ons appartement waar we de komende dagen verblijven. Ze waren het appartement nog aan het schoonmaken en er was wat onduidelijkheid omtrent wie nu het appartement moest betalen.😊Maar zo flexibel als we zijn, kwam dit natuurlijk allemaal goed. Nadat we gesetteld waren, hadden we een mooie ontmoeting met Pastor Berti en zijn vrouw Tana, Oljana en Iva onder het genot van een pizza. We namen met elkaar het programma door voor deze vier dagen en we hadden gesprekken over het ontstaan van de kerk in Lushnjë. De pastor is zelf tot geloof gekomen door Transworld Radio en heeft daarna een jaar de Bijbelschool gedaan. In 1993 is hij begonnen met de eerste samenkomsten in hun eigen huis en hierna is een ruimte beschikbaar gekomen waar ze konden samenkomen en groeide de gemeente. Na de lange tijd van het communisme waren de mensen erg ontvankelijk voor het geloof en groeide de kerk snel. Tegenwoordig door de toenemende welvaart ziet de Pastor dat ze God niet altijd meer nodig lijken te hebben. We beseffen nu des te meer hoe bijzonder het is dat we opgegroeid zijn met het geloof en dit al generaties door wordt gegeven. Wat ons raakte was dat er vanuit Albanië ook voor ons en onze reis is gebeden en voor de kerk in Nederland.

Op zondagochtend worden we heerlijk wakker, ondanks het geblaf van de straathonden. We werden opgehaald door Tana (de vrouw van de Pastor) en we liepen naar de Victory Academy, een school die verbonden is aan de kerk. In Albanië kennen ze de zondag niet als rustdag, het werk en sociale leven gaan gewoon door. In het weekend komen studenten vanuit de omliggende dorpen en steden om Engelse les te volgen. Tijdens de lessen hadden we interactie met de studenten en konden ze ons vragen stellen. Net als wij, voelden de studenten zich ook onwennig om Engels te spreken. De docenten zijn erg betrokken bij de studenten van verschillende leeftijden, niveaus en achtergronden. De school doet er alles aan dat alle studenten hier les kunnen krijgen door donateurs en sponsors te zoeken indien nodig. Hierna werden we hartelijk uitgenodigd bij Iva thuis voor de lunch. Dit was niet zomaar een broodje, maar een hele maaltijd wat ze normaal met kerst serveren, kip en varkensvlees, groente, soort rijst van maisbrood en fruit. Het was heerlijk, maar we moesten wel op tijd zeggen dat het genoeg was anders werd ons bord zo weer vol geschept. Bijzonder om persoonlijke gesprekken met Iva en haar gezin te hebben en een kijkje te mogen nemen in hun leven. Wat opvalt is dat Iva een heel vol leven heeft. Veel zorg gehad voor familieleden, veel doet in de kerk en ook haar werk heeft. Wat ze lastig vond is dat ze minder tijd had voor haar kinderen toen ze jonger waren. Vanmiddag om 17:00 uur was de kerkdienst, waar wij een lied hebben gezongen en we een groet vanuit Schoonrewoerd mochten overbrengen en een getuigenis hebben gedeeld, waardevol!

Warme groet vanuit Albanië van de vrouwengroep Schoonrewoerd uit Lushnjë