Harriëtte Smit
Nederlandse scholieren ontmoeten Franse kerk
Tien enthousiaste meiden en twee docenten van csg Prins Maurits in Middelharnis hebben afgelopen september onuitwisbare sporen achtergelaten in de Unepref-kerk van Montauban. In het kader van een uitwisselingsprogramma bezochten ze Frankrijk. De leerlingen kwamen in aanraking met Franse christenen en zij inspireerden en leerden van elkaar.
In het centrum van Moissac ontmoetten we elkaar en startten we samen met de Franse Guy en Aline met een cultureel uitstapje: de Unesco-geklasseerde abdijkerk, een meesterwerk van de romaanse architectuur. De zon schijnt stevig en na een rondleiding door de prachtige kloosteromgang trakteren de Fransen op ijs en maken we nader kennis. De tien leerlingen zitten in havo 5 en vwo 6 van het csg Prins Maurits. Door corona hebben de leerlingen niet eerder in hun schoolcarrière een buitenlandse reis kunnen maken, dus heeft de school besloten dit alsnog te doen aan het begin van hun examenjaar. De leerlingen waren daar erg dankbaar voor: „Eindelijk weer iets leuks!”
Tijdens hun verblijf in Zuid-Frankrijk hebben de leerlingen kennis kunnen maken met de woelige geschiedenis van het protestantisme in Frankrijk, waarover in een stad als Montauban veel te vertellen is. Boven het protestantse bejaardenhuis bijvoorbeeld bevindt zich een klein museum dat in het verleden een gevangenis is geweest voor Franse protestanten, die daar veel moeite en pijn hebben ervaren in vroegere tijden. De muren met inscherpingen getuigden van hun geloofsvertrouwen.
In Toulouse maakten ze kennis met de diaconale organisatie Moins de bla,bla; plus de coeur (minder praten, meer met het hart). Een organisatie die getuigend aanwezig wil zijn in de maatschappij niet door mooie woorden te spreken, maar via concrete daden Gods liefde en waarheid te delen. De jongeren staken letterlijk de handen uit de mouwen door het schoonmaken van een wijkdeel van Toulouse. In een uur tijd hadden de leerlingen vele vuilniszakken vol afval verzameld. Het was letterlijk opgeknapt! Het verschil maken zit in het gewone van de dag.
"In een uur tijd hadden de leerlingen vele vuilniszakken vol afval verzameld. Het was letterlijk opgeknapt! Het verschil maken zit in het gewone van de dag."
Verlegenheid
In diezelfde stad Toulouse ontmoetten ze dominee Samuel Gonin (36) die vanwege z’n verlegenheid nooit dominee wilde worden, maar God riep hem en doorbrak zijn onmogelijkheden. Nu is hij predikant van de Unepref-gemeente in Toulouse, die hij dient samen met z’n vrouw Aline. God gaat een weg met mensen! Gevangenispredikant Rodolpho Hormazabal deelt over zijn werk als gevangenispredikant. Het delen van Gods liefde voor mensen drijft hem, in het bijzonder voor hen die in het gevang zitten en weinig levensperspectief hebben. „Bent u wel eens bang als u een crimineel bezoekt”, vroeg een van de leerlingen. „Ik weet dat God met me is, in dat vertrouwen ga ik de cel in.”
Op woensdagmiddag is er een ontmoeting met de Franse jeugd van de kerk. Door verschillende kennismakingsspelen breekt het ijs en wordt leven en geloof gedeeld. Engels en Google translate blijken werkzame hulpmiddelen in communicatie. ’s Avonds wordt er samen gegeten en delen enkele Franse jongeren hun recente doop/ belijdenisgetuigenis middels een video. Bijzonder te zien dat geloof verbindt en taal- en cultuurbarrières doorbreekt. De Nederlandse leerlingen delen over hun geloof als ook hoe school daarin ondersteunend is met positief christelijk onderwijs. Een van de Franse jongeren: „Zo’n positief christelijke school zou voor ons dé oplossing zijn in onze, enorm seculiere cultuur waarin je je geloof op school niet vrij kunt uiten zonder kritiek te krijgen van je leeftijdsgenoten, niet begrepen te worden en met risico buiten je vriendengroep komen te staan.”
Bijdrage
Tijdens de reis leverden de Nederlandse jongeren ook een bijdrage in het programma. Ze gaven om beurten vorm aan de avondsluiting, zongen voor de ouderen in het bejaardenhuis en deelden Flakkeese kruukplaetjes uit die bij de ouderen in de smaak vielen.
Het afsluitende hoogtepunt vormde het jongerenweekend EssenCiel, waar ze met veertig Franse jongeren uit de hele regio Zuidwest hebben opgetrokken en voor wie ze op zaterdagavond het spelprogramma hebben geleid. De jongeren hebben gelogeerd bij twee families uit de kerk van Montauban om hen zo kopje onder te laten gaan in de Franse cultuur. Die hartelijkheid en gastvrijheid wordt ervaren als een voorbeeld in christelijke bewogenheid en gemeenschap.
Deze week hebben de Fransen en
Nederlanders kunnen proeven
aan het wereldwijd kerk zijn met
elkaar. In het geloof staan we er
niet alleen voor. Ondanks verschil
in taal en cultuur, verbond het
geloof in Jezus elkaar en zijn
mooie dingen gedeeld. Als zendingswerker heb ik een week
zoveel meer kunnen doen met
extra handen en positieve presentie in Montauban.
De scholieren zijn weer terug op
Flakkee. De woorden van het jongerenweekend EssenCiel ‘N’aie
pas peur’, wees niet bang, reist
mee in hun hart.
Harriëtte Smit is landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse Unepref kerken. Dit artikel is gepubliceerd in het Friesch Dagblad. Lees hier meer over Harriëtte en haar werk in Frankrijk.