Bemoediging in de vakantie

Zijn gemeenteleden waren onder de indruk van deze ‘vague des blonds’, de golf van blonde mensen die hun kerk binnenstapte. ,,De kerkdeur bléef maar opengaan”, zei de dominee. Eén van de Nederlanders verzorgde de muzikale begeleiding op de piano. Dat kwam goed uit, want de eigen muzikanten waren op vakantie.

Kerkdeuren open
Als landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse protestantse Unepref-kerk, heb ik in de maanden voor de zomer diverse collegae van ons kerkverband gemotiveerd om deze zomer hun kerkdeuren te openen voor Nederlandse vakantiegangers. Vrij snel reageerden vijftien kerken. In korte tijd vond ik in Nederland achttien vertalers: studenten, docenten, expats en mensen die graag hun Franse kennis inzetten voor dit goede doel. Sommigen draaien al een aantal jaar trouw mee in dit project, anderen deden dit voor het eerst. Ik koppelde ze aan de lokale Franse gemeente, die hen uiterlijk op de vrijdag voor de zondag van dienst de preek toestuurde. Vervolgens maakten ze de vertaling en stuurden die terug naar de Franse voorganger. Die regelde de kopieën en deelde de teksten op zondagmorgen uit. Zo hebben ze met elkaar zo’n 42 preken vertaald.

Enthousiaste mailtjes
Met hulp van diverse christelijke sites voor vakantiegangers en via Facebook en Instagram berichtten we over de Franse kerkdiensten met aandacht voor de Nederlandse vakantiegangers. Dat leidde tot enthousiaste mailtjes van Nederlanders die graag een dienst bij wilden wonen. Nu is het voor mij iedere zondagmiddag een vreugde om de berichten van de Nederlandse bezoekers via WhatsApp en mail te ontvangen, vaak met een bijpassende foto. Zo schreef Anja: ‘Het was een goede dienst, met mensen van alle leeftijden en veel mensen met Afrikaanse roots. Ook werd er avondmaal gevierd. We werden vriendelijk welkom geheten en begeleid. Vóór de dienst werd er een kopje koffie aangeboden. Waardevol dat we dit hebben ervaren.’

Gastvrijheid
Een bezoek aan een buitenlandse kerkdienst vind ik echt de moeite waard. Het biedt je de kans om te zien en te ervaren dat God wereldwijd werkzaam is. Gast te zijn in een kerk helpt ook om in het dagelijks leven en in de eigen kerk gastvrijheid te beoefenen. Een zondag appte de Nederlandse toerist Margreet: ‘Het was heel bijzonder om met zo’n kleine groep mensen samen te zingen, te lezen, te bidden en aan het eind van de dienst samen het avondmaal te vieren. Dat geeft een verbondenheid die de taalbarrière overstijgt. Na de dienst nog even met mensen gesproken. We zijn verrijkt teruggekomen.’

Ook is dit kerk-vakantiegangersvertaalproject van betekenis geweest voor veel Franse predikanten en hun gemeenteleden. De protestanten behoren in Frankrijk tot een minderheid, de predikanten werken vaak op eenzame plekken. Het Nederlandse vakantiebezoek geeft hen het gevoel dat ze niet de enigen zijn die hun vertrouwen op God en Jezus Christus stellen, maar dat ze deel uitmaken van de kerk van alle tijden en plaatsen.

Samen wereldkerk zijn, werkt versterkend, geeft verbondenheid en doorbreekt de taalbarrière: ‘Want de Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan.'

Harriëtte Smit is landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse Unepref kerken. Dit artikel is gepubliceerd in het Friesch Dagblad (19 augustus 2022). Lees hier meer over Harriëtte en haar werk in Frankrijk.