Van de Buffalo Grill naar een nieuwbouwkerk

Na jaren van samenkomsten in tijdelijke ruimtes heeft de Unepref geloofsgemeenschap van Bordeaux-Cenon eindelijk een vaste plaats om ‘thuis’ te noemen. Onlangs werd het nieuwe kerkgebouw ingewijd, in een ceremonie die zowel plechtig als feestelijk was. De eerste kerkdienst in het nieuwe gebouw was een emotioneel moment voor velen. Het was mooi om met de (oud-)gemeenteleden en vele genodigden samen te komen. De dienst begon met het zingen van Gloire à Dieu, Gloire à Dieu… Réjouis-toi, de eer komt toe aan God, verheug je. Predikant Juarez Teodoro opende de dienst met gebed en een groet aan alle aanwezigen. Twee getuigenissen volgden, waarin de geschiedenis van deze kerkgemeenschap gedeeld werd.

Buffalo Grill

Bijna dertig jaar geleden begon het allemaal in een bescheiden zaaltje in Villenave d’Ornon, net buiten Bordeaux. Een kleine groep gelovigen kwam samen onder leiding van evangelist Eugène Boyer met een grootse visie: het bouwen van een Uneprefgemeenschap in Bordeaux.

Door de jaren heen verhuisde de gemeenschap van locatie naar locatie:van een zaaltje in de Buffalo Grillin Merignac naar een mooie plek in de Bordeauxse wijk Floirac; vervolgens werd een oude kapsalon gehuurd in Cenon. Toen men overwoog deze laatste te kopen, viel het oog van de Nederlandse dominee D.A. Brienen – die toen predikant was van de gemeente – op een oude supermarkt met een grote hangar van 150 vierkante meter. Dat laatste gebouw, gelegen op een strategische plek in de nog te ontwikkelen wijk Cenon, werd in 2010 aangekocht door de Unepref. De transitie van dit gebouw naar een kerk was een stap van gebed en geloof: een reis van hoop.

Het verlangen om de supermarkt te renoveren en de hangar te verbouwen tot kerkzaal en pastorie bleef echter ongrijpbaar. Financiële middelen waren schaars, en hoewel er veel grond beschikbaar was in en rondom de oude supermarkt, ontbraken de fondsen om te renoveren en te bouwen. Maar de gemeenschap gaf niet op. Een gedurfde zet van de Unepref was dat het terrein in 2016 verkocht werd aan een investeerder. In ruil daarvoor kreeg de gemeente niet alleen een kerkgebouw, maar ook een pastorie en een studio. Een wonderlijke voorziening die de toekomst van de kerk verzekerde.

Nomadisch bestaan

Toen het oude supermarktgebouw werd afgebroken, begon een nomadisch bestaan voor de gemeente. Ze kwamen samen in verschillende zaaltjes in de wijk, vasthoudend aan de trouw van God en de belofte van een eigen plek. En nu, vandaag de dag, staat er een prachtig nieuw kerkgebouw in de wijk Bordeaux-Cenon. Met een grote kerkzaal met een capaciteit van 100-120 personen en meerdere bijzalen is het een baken van licht en hoop geworden voor de wijk die ondertussen zo’n 28.000 inwoners heeft, waaronder tweeduizend studenten. De gemiddelde leeftijd van de inwoners is veertig jaar.

In de jaren 2011-2015 was ik namens de GZB in deze kerk werkzaam als missionair kinder-en tienerwerker. Het was bijzonder om in deze dienst de kinderen en tieners van toen, nu volwassen, weer te ontmoeten en samen deze mijlpaal te beleven. Wat me raakt is de eenvoud in deze nieuwe kerk. De kerkbanken en stoelen die vele verhuizingen hebben doorstaan, zitten vertrouwd in deze nieuwe kerkzaal. De liturgietafel, die jarenlang in de opslag heeft gestaan, was aangetast door het vocht, maar een mooi tafellaken bedekte deze oneffenheden. De aankleding van deze kerkzaal en de bijzalen zal vanwege ontbrekende financiën stapje voor stapje gaan. Zó anders dan we in Nederland gewend zijn, waar een opening van een nieuwe kerk vaak prachtig is aangekleed. Het belangrijkste is dat het kerkgebouw nu af is en in gebruik genomen kan worden, zodat de gelovigen weer een vaste en zichtbare plek hebben en zoekers en mensen in nood weten waar ze welkom zijn. 

De dienst werd vervolgd door de vicevoorzitter van het Unepref-kerkverband, Stéphane Kouyo. Hij leidde het intense inwijdingsmoment van binnenkomst van de liturgische voorwerpen. Van achter uit de kerk kwamen om beurten de vijf kerkenraadsleden de volgende elementen binnendragen: de Bijbel, het liedboek, de geloofsbelijdenis van La Rochelle, het avondmaalstel en het doopvont. Een plechtig moment, dat vervolgd werd met lofprijzing, dankzegging en gebeden.

De preek was naar aanleiding van Johannes 2:13-17, over de betekenis van een kerkgebouw ‘als meer dan alleen een gebouw van steen’. Het iseen thuis voor de ziel, een plaats waar men troost, inspiratie en gemeenschapkan vinden. De voorganger benadrukte ook het belang van ‘het kerkgebouw voor hen die hulp en hoop nodig hebben’. Na de dienst was er een aperitief.Verschillende afgevaardigden van kerken spraken een felicitatiewoord.Het glas werd geheven, verhalen werden gedeeld, herinneringen opgehaald,dromen verteld. Oude en nieuwe bekenden ontmoeten elkaar rondom een gevulde tafel – het liet direct zien hoe multifunctioneel de nieuwe kerkzaal is. En toonde hoe deze kerk een plek is waar wordt ontmoet, samen wordt gegeten en het leven wordt gedeeld. Een hoopvol, nieuw begin voor deze kerk van Cenon-Bordeaux! God is trouw en bouwt Zijn kerk, dat heeft Hij beloofd!

En met volle kracht zingt de gemeente als slotlied het A toi la gloire:

U zij de glorie,

opgestane Heer,

U zij de victorie,

nu en immermeer

Dit verhaal verscheen eerder in het Friesch Dagblad.